Piłka nożna wraca do domu - Fantasy Football i Euro

Piłka nożna Coming Home - Fantasy Football, Euro 1996, Anglia drużyna piłkarska i lato miłości

Być może znaleziłeś się tutaj, ponieważ zastanawiasz się, dlaczego fani Anglii nieustannie odnoszą się do „It's Coming Home”, ilekroć grają w dużym turnieju, takim jak Mistrzostwa Świata lub Mistrzostwa Europy.

Oli Harris, założycielka bloga sportowego, opowiada pełną historię…

Nie tylko to mówią, ale także to śpiewają, a teraz co dwa lata mówią wszystkim w żartach i mając nadzieję, że „na pewno wraca do domu”.

Skąd więc wzięło się to zdanie i dlaczego jest obecnie stałym rezydentem w leksykonie międzynarodowego futbolu.

Oli Harris, założycielka bloga sportowego, powraca do swojej młodości, aby powiedzieć ci własnymi słowami, co to znaczy, ale co ważniejsze, co to znaczy.

Fantasy Football - Baddiel i Skinner

W 1994 roku David Baddiel i Frank Skinner zaprezentowali bardzo popularny program telewizyjny „Fantasy Football League”, który był czatem i zawiera program oparty na gości studyjnych wybierających własną drużynę fantasy i przybywając do podłączenia czegoś w tym samym czasie.

Klasyczny format na czacie, ale o piłce nożnej pod banerem fantasy. Fantasy Football był w powijakach, ale wczesne dni Premier League wprowadziły fantazję w głównym nurcie.

Dzieci w wieku szkolnym szczególnie wdały się w fantazję, to było ogólnie również przedprzewodowe, więc musiałeś opublikować swój zespół, i jako taka oglądalność serialu była również dość młoda.

Z tyłu ich sukcesu stali się nazwiskami domowymi i związani z kulturą Britpop w tamtym czasie.

Pomyśl oazy i rozmycie, niechlujne ubrania i złe fryzury. Kochałem ten program i jako taki myślałem, że były również całkiem fajne.

Więc kiedy uruchomili piosenkę piłkarską, tuż przed wielkim turniejem międzynarodowym, z naprawdę dobrym filmem, który mu towarzyszy… cóż, zadziałało!

Euro 1996 - Największe lato dla młodego fana piłki nożnej
Euro 1996 było dla mnie idealnym turniejem. Miałem 16 lat i naprawdę w piłce nożnej, ale moja drużyna klubowa była okropna. Nie miałem wspomnień o wielu finałach Pucharu ani nawet blisko szczytu ligi.

Zamiast tego miałem czarno -białe zdjęcia z lat 60. na ścianie!

Kiedy więc Terry Venables, legenda dla mojego klubu, ogłosił silną drużynę Anglii na Mistrzostwa Europy w 1996 roku, naprawdę zrozumiałem myśl, że możemy całkiem nieźle.

Zespół miał świetną równowagę i był taki, w którym wszyscy ładnie pasowali do swojej pozycji.

Shearer i Sheringham byli doskonałym duetem, Ince i Gascoigne dobrze się komplementowali, a kręgosłup zespołu był solidny. To był naprawdę dobry zespół i pokazali to.

Zgromadzenie zostało jednak całkowicie przekształcone przez piosenkę Baddiel i Skinnera „It's Coming Home”.

Z graczami z drużyny odtwarzających chwile z przeszłości Anglii i chwytliwej melodii, był to ogromny sukces. Tak bardzo, że pamiętam kupowałem płytę CD i prawie wysłuchałem jej w ziemi.

Pre DVD i Netflix nagrałem wideo i oglądałem w kółko Sheringham odtwarzając uderzenie Bobby'ego Moore'a.

Piosenka naprawdę dała nam szum, że być może moglibyśmy wygrać trofeum po 30 latach prób.

Nacisk został jeszcze bardziej intrygujący przez zespół przyłapany na piciu nad nadmiarem podczas wieczoru w Hongkongu, co znowu jako dzieci, które uważaliśmy za zajęcia.

Byli zespołem wychodzącym razem i wyglądającym jak najlepsi przyjaciele… media nie widziały tego w ten sam sposób.

Ponadto zestaw Anglii był klasą. Wciąż najlepszy, jaki kiedykolwiek mieli!

1996 - dojrzewanie
Było to nie tylko lato z Mistrzostwami Europy, ale także lato, w którym spakowałem się, aby wykonać swoje doświadczenie zawodowe.

Wyszliśmy do Wembley z Kent i kupiłem białą koszulkę z buldogiem z przodu, jak zmieniły się czasy. Do dziś nie sądzę, żebym był tak podobny do meczu z atmosferą.

Było to nie tylko przeciwko Niemcom, ale był to półfinał w Wembley, starym Wembley.

Moja babcia mieszkała za rogiem i przez lata ciągnęła mnie na rynek w Wembley, ale nigdy nie byłem w środku.

Kiedyś słyszałem tłum z jej domu, ale nigdy nie byłem tego częścią.

To było naprawdę niesamowite i stało się jeszcze bardziej niesamowite, gdy Alan Shearer wszedł po około 10 minutach. Poszliśmy balistycznie, a Anglia wyglądała, jakby byli przeznaczeni na finał.

Jak wszyscy wiemy, że tego nie było, seria bolesnych momentów i kolejna strata strzelaniny skłoniła Niemcy w drodze do finału, w którym pokonali porywającą, ale niezbyt genialną stronę Czech.

Rozczarowanie spotęgowało koni policyjne, które nadepnęły mi na stopę, ludzie płaczące po pociągu i my wdrażając niewłaściwy pociąg do domu.

Moja mama oszalała, że ​​byliśmy tak późno i ogólnie było to po prostu okropny koniec tego, co było najbardziej magicznym miesiącem

Piłka nożna nigdy nie dotarła do domu

Więc drogi czytelniku, następnym razem, gdy ktoś wspomina „to wraca do domu”, możesz wskazać ich w moim kierunku i będę nudzić je na łzy przez wiele godzin, opowiadając im o tym, jaki prawie to zrobił.

Największe lato 16-letni chłopiec mógł poprosić w 1996 roku.